Η Ελλάδα καλείται να αναλάβει δράση για την Παλαιστίνη, σε μία κρίσιμη ιστορική στιγμή που απαιτεί ευθύνη και θάρρος. Τα ζητήματα είναι ξεκάθαρα, αλλά αυτό δεν τα καθιστά λιγότερο σοβαρά. Η ιστορική κρισιμότητα του ζητήματος καθιστά τα πράγματα επιτακτικά . Στη Γάζα, οι ενέργειες των ισραηλινών δυνάμεων συνιστούν έγκλημα, με διεθνείς οργανισμούς και ιστορικούς να μιλούν για γενοκτονία. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί εάν αναλογιστούμε τη φύση της σημερινής ισραηλινής κυβέρνησης . Παρά τη μεγάλη καθυστέρηση, παρατηρείται ένα κύμα αναγνωρίσεων του Κράτους της Παλαιστίνης από ευρωπαϊκές χώρες, το οποίο, αν και συμβολικό, ενισχύει την αναγνώριση της παράνομης και εγκληματικής πολιτικής της ισραηλινής κυβέρνησης.
Αναγνωρίζοντας την επείγουσα ανάγκη, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει μέχρι σήμερα προβεί σε αντίστοιχες ενέργειες. Υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής επικαλούνται τη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ έναντι της Τουρκίας, εφαρμόζοντας τη γνωστή ρήση «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Ωστόσο, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πώς μια τέτοια στάση μπορεί να συμβάλει στα εθνικά μας θέματα, όταν η ισραηλινή κυβέρνηση προβαίνει σε σκέψεις για παράνομη προσάρτηση εδαφών, την ώρα που καταδικάζουμε την Τουρκία για την κατοχή στην Κύπρο.
Επιπλέον, η συμμαχία με την ισραηλινή κυβέρνηση δεν αναβαθμίζει τη θέση της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή, αντιθέτως, περιορίζει την ικανότητά της να ασκεί πίεση στην Ιερουσαλήμ με δράσεις που συμβαδίζουν με το διεθνές δίκαιο και υποστηρίζονται από την ελληνική κοινωνία. Η ελληνική κυβέρνηση έχει επίσης την ευθύνη να διασφαλίσει ασφαλείς πλεύσεις για τα πλοία που συμμετέχουν στον διεθνή στολίσκο αλληλεγγύης. Αν και οι πολιτικές διπλωματίας διαφέρουν από τον ακτιβισμό, η ευθύνη παραμένει για την κυβέρνηση να διασφαλίσει ότι οι πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών θα εξελιχθούν με ασφάλεια.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
